رفتارهای بدوی ما ایرانی جماعت - قسمت اول

من اگه قراره جایی برم، سعی می کنم دقیقا سر وقت برم. اگه گفتم ساعت 5 میام، ساعت 5 یا پنج یا ده دقیقه زودتر می رم و اگه گفتم بین پنج تا شش، ساعت شش و نیم نمی رم! البته خیلی وقت ها هم پیش اومده که دیر برسم، اون هم بسته به شرایطی که پیش اومده. یعنی عمدا نبوده. ا
زشت ترین رفتار رو ما ایرانی ها تو فرهنگ مون داریم، این که معمولا کسانی که جایی دعوت هستند، دیرتر از زمان دعوت شون میان! این شده نشونه ی باکلاس شدن بعضی ها!! به ما می گه ساعت هفت میایم، بعد اگه خیلی زود بیاد ساعت هشت خونه ماست، بدون این که اتفاقی هم براش افتاده باشه که دلیل دیر اومدنش باشه! آخه تا چه حد رفتار یه ملت می تونه بدوی و زشت و غیر اجتماعی باشه؟ وقتی ما قرار ساعت هفت رو می ذاریم، خب من از ساعت یه ربع به هفت منتظرم که بیای! نمی گی مردم شاید واسه خودشون کاری دارن که می خوان انجام بدن و وقتی تو می گی ساعت هفت میای، اون کار رو ول می کنن و منتظرت می ایستن؟ شاید اصلا من خوابم میاد! تو می گی ساعت چهار میای، بعد یه ربع به پنج می رسی، یعنی چهل و پنج دقیقه ای رو که می تونستم بخوابم، منتظر تو ایستادم! انگار عروسی دعوتند! به هر حال عروسی های ما ایرانی ها رو نمی شه از سر صبح تا پاسی از شب !! مهمونشون بود! اون هم به خاطر فرهنگ غلط ما ایرانی هاست که این طوری جا افتاده بین ما. ا
دیرتر رفتن به جایی که آدم دعوته اصلا نشونه ی باکلاسی نیست. کسانی که موقعیت اجتماعی بالایی دارند، با این کارشون بی فرهنگی خودشون رو نشون می دن و این کار دور از شان اجتماعی آدمه. ا