نیت

در فلسفه ی اسلامی می گن "نیت کن و ثواب ببر" و "ارزش کارها به نیت است". یعنی کاری که انجام می شه، باید پشتش نیت "رضای خالق" در صدر، و یا "رسیدن به پاداش های اخروی" و یا حداقل "رهایی از عذاب الهی" وجود داشته باشه. در غیر این صورت اون کار، حتی اگر هم کار خیلی خوبی باشه، ارزشش در حد صفره و حتی در مواردی زیر صفره، مثلا زمانی که انگیزه ی فرد از انجام کار خوب خودنمایی باشه. طبق عقیده ی اسلامی، اگر فردی برای خودنمایی دست به انجام کار خوب می زنه ، پاداشش رو از تشویق های مردم به دست میاره. حتی چنین عمل خیری که به خاطر خودنمایی انجام شده، ممکنه عذاب اخروی رو به همراه داشته باشه! ا

مامان جان! مثل این می مونه که تو نیت کردی هروقت به آرزوت رسیدی، من رو پیاده بفرستی کربلا! ا

خوب بودن یا بد بودن نیت نسبیه. تو فکر می کنی نیت خوبی کردی، اما نتیجه اش به ضرر منه! آخه من با این کمردرد و پادرد چطوری تا کربلا پیاده برم؟! :دی

مامان جان! پسر بسیجی خوش تیپم که عقاید اسلامی شدیدا در تار و پودت نقش بسته! وقتی باتوم می گیری دستت می زنی مردم رو، نیتت اینه که جهاد در راه خدا بکنی! تو هم فکر می کنی خیلی کار خوبیه این جهاد! اون هم در کمال نامردی! می گی الله اکبر، می گی یاحسین (این یاحسین اولیه است، با یا حسین میرحسین فرق می کنه)، خودت رو توجیه می کنی، بعد نصفه شب شبیخون می زنی به زندگی مردم، به کوی دانشگاه، وقتی داری مردم رو می زنی می گی الله اکبر! همچنان فکر می کنی نیتت خوبه و خدا ازت راضیه! اگر زمانی از عمل خودت وحشت کردی، می ری پشت نیتت قایم می شی... و شاید باز هم به کارت ادامه بدی. ا

این چه خداییه که ساختن برات؟ ا

حالا یکی که بی دین هم هست و به وجود خدا باور نداره (با مطالعه به این جا رسیده، نه از بدو تولد)، تو یه روستای دورافتاده یه مدرسه و یه بیمارستان می سازه، اسم مدرسه و بیمارستان رو هم عدل می ذاره "میرزا حسین قلی خان ساعت ساز نیشابوری گیلانی عراقی" و تو برنامه های مختلف تلویزیونی نشونش می دن و کلی معروف می شه و به خواسته ی خودش می رسه: مردم اون رو به عنوان یه فرد نیکوکار می شناسن. بر اساس گفته های اسلامی، این فرد ارزش کارش در حد صفره و حتی ممکنه عذاب هم بشه! چرا؟ چون هدفش جلب رضای هیچ پروردگاری نبوده، و می خواسته که مردم بشناسندش؟ آخه نیت اون به چه درد بشر می خوره؟ مهم عملیه که انجام شده و با ساخت این مدرسه و بیمارستان کمک زیادی به مردم محروم اون روستا کرده، حالا هر تفکری میتونه داشته باشه، فرقی برای مردم روستا نداره، اون ها حالا یه مدرسه و یه بیمارستان دارند و اوضاع شون بهتر شده. اون به مردم کمک کرده. ا

ارزش عمل به اون مقدار سودی هست که به بشر می رسه. نمی شه هر غلطی کرد و بعد این غلط رو با داشتن نیت خوب توجیه کرد. ا