Wednesday, December 16, 2009

همدردی با بی غذایی فقرا

فقیر چیزی نداره بخوره. اما بقیه رو می بینه که دارن غذا می خورن. دلش غذا می خواد. اما پول نداره. فقیره. ا
ماه رمضون که می شه، شعاری که داره "همدردی با فقرا" است. ما اگه روزه نگیریم بیرون از خونه گشنه مون شه نمی تونیم غذا بخوریم، چون ممکنه یهو یک عدد برادر یا خواهر بهمون گیر بدن که غذا خوردن در ملاء عام؟؟؟؟؟؟ خجالت نمی کشی؟؟؟
این کجاش همدردی با فقراست؟ هیشکی نباید غذا بخوره که بقیه که روزه دارن احیانا با دیدن غذا ضعف نکنن؟!! فقیر این طوری زندگی نمی کنه. اون غذا خوردن ما رو می بینه. ا
*
قربونی کردن. خیلی ها اعتقاد دارن. حیوون بدبخت رو افراد عادی می کشن و گوشتش رو تقسیم می کنن. اما گوشتش رو به کی می دن؟ به همسایه، دوست، آشنا، فامیل، دیگه چیزی نمی مونه به یه فقیر بدی. ا
اینا رو می گن همدردی به سبک ایرانی اسلامی
حس می کنم ما ایرانی جماعت کلا خیلی گشنه ایم

4 comments:

  1. وای آره. من هم اعصابم خورد می شه وقتی می بینم گوشتی که قربونی شده رو به فامیل وهمسایه و دوست می دن

    ReplyDelete
  2. تیریپ ایرانیه دیگه

    ReplyDelete
  3. چقد حرفت رو در مورد ماه رمضون و فقیر دوست داشتم عالیه...
    یادم باشه ماه رمضون که شد بذارمش تو وبلاگم D:

    دختر تو منی یا من تو؟

    ReplyDelete
  4. مردشور ببره این اعتقادات و فلسفه ی پشتشون

    ReplyDelete