یه زمانی بود که عاشق فوتبال و از طرفدارای پروپا قرص تیم ملی و استقلال و آلمان و اینا بودم. یکی دو تا دفتر داشتم توش عکس های بازیکن ها رو می چسبوندم و حتی شعر واسشون می سرودم! یه دفتر دیگه هم مخصوص بازیگرها داشتم که ذکرش در این مقال نمی گنجه!:دی
اوف! نمی دونی چه شعرها که سروده بودم! از همه بدتر این که عاشق حمید استیلی بودم!! و چند تا بازیکن دیگه. ا
جام جهانی رو هم خیلی دوست داشتم کلا! ا
اما ... می گن عشق شدید زمانی از بین می ره و حتی به نفرت تبدیل می شه ... این در مورد من صادقه!:دی کم کم علاقه ام کم شد و فقط در این حد موند که "عاشق حال و هوای روزهای بازی تیم ملی یا استقلال پرسپولیس و جام جهانی هستم" حتی اگر تماشا نمی کردم بازی ها رو. اما اون هم گذشت. و فقط موند علاقه به حاشیه ی فوتبال: مراسم قرعه کشی و این حرفا. ا
الان به جای رسیدم که بعد از چند تا بازی، تازه از برادرم می پرسم: "این جام جهانی کی شروع می شه پس؟!!!" یعنی حال و هوا رو بخورم من!! ا
از همه بدتر این که دیروز در حال گذر، الیور بیرهوف رو که زمانی طرفدارش بودم تو تلویزیون دیدم و با ذوق زدگی گفتم: ئه!! الیور توییست!!! ا
اینم ته مونده ی عشق من به فوتبال
احسنت... یه سری به دکتر بزن...
ReplyDeleteتو استقلالی،:دی
ReplyDeleteتو تنها آدم حسابی ای هستی که میبینم طرف دار پرسپولیس نیس
توبه کنه عالیه توبه کن
بلاميسر د كر!
ReplyDeleteمنم مثل خودتم الانم فقط به خاطر کریستین رونالدو!بازیهای پرتغالو می دیدم اونم کلی به این و اون می سپردم که بهم بگن کی بازی داره که یادم نره
ReplyDelete!