دین یا غل و زنجیر؟

یه چیزی برام تعجب برانگیزه.

ا
بعضی ها معتقدند که فلانی (یعنی یه آدم عادی مذهبی غیرسیاسی) لب به سیگار نمی زنه، مشروب نمی خوره، معتاد نشده، عیاشی نمی کنه، رابطه ی نامشروع نداره، دزدی نمی کنه، آدم نمی کشه و ... چون که آدم متدینی هست. باخداست. از خدا می ترسه. منظورشون همون خدای خودشونه، یه خدایی که به شون می گه نمازت قضا نشه و جهنم آتیشه. می گن چون نماز می خونه، مشروب نمی خوره.ا
حالا می دونی چیِ این واسم سوال برانگیزه؟ این که اگه ناگهان یه روز بیدار شن و ببینن که خدا نیست، یا اگه خدا باشه و اما دین نباشه که پشت بندش متدینی وجود داشته باشه، آیا این آدم لب به سیگار می زند، مشروب می خورد، معتاد می شود، عیاشی می کند، رابطه ی نامشروع خواهد داشت، دزدی می کند، آدم می کشد؟
سوال من اینه: آیا دین و خدای دینی است که مانند ریسمانی دست و پای فرد را می بندد و او را از انجام شر بازمی دارد؟ آیا در صورت باز شدن این ریسمان، افرادی که به متدین بودن خود کبر می ورزند و آن را علت معتاد نشدن و نداشتن رابطه ی نامشروع خود می دانند، عاری از وجدان پاک خواهند شد و شرور می شوند؟

آیا انسان آن قدر شرور است که باید دست و پای او را بست؟ آیا وجدان وجود ندارد؟

اگه شمای متدین عیاشی نمی کنی، به این دلیله که تعالیم اخلاقی دینت رو قبول داری. اگه یه روزی از سر اتفاق برعکس چنین چیزی پیش بیاد، نمی تونم به شمای سابقا متدین اعتماد کنم؟ شر به پا می کنی؟ جانی می شی؟ وجدان نخواهی داشت؟

.

يكي از بزرگترين تراژدي هاي بشريت اين است كه اخلاقيات بوسيله دين دزديده شده است.ا
" آرتور سي كلارك "

*
*

قسمت دوم راز داوينچي كه

Angels and Demons

اسمشه رو حتما ببينيد. ديوانه ي اين دو فيلمم من!!ا