کلاس پیش دبستانی

امروز رفتم یه کلاس پیش دبستانی، جای شما خالی! به یکی گفتم خوشگله، دفتر نقاشیتو نشونم می دی؟ چشم تون روز بد نبینه، یهو شصت تا بچه دفتر نقاشی هاشون رو آوردن من ببینم. یه دختربچه بود، همون بچه اولی که قرار بود نقاشی هاشو ببینم، وقتی بهش گفتم که دفتر نقاشی تو بده، به یه دفتر اشاره کرد و گفت: خاله خودتون باز کنین، خودتون صاحب اختیارید!! والا ما بچه که بودیم از این حرف ها نمی زدیم! تازه به بچه های دیگه هم داشت می گفت خاله خودش صاحب اختیاره! ا

دو تا عکس سیاه و سفید غلامرضا تختی رو یه برد چسبیده بود. به بچه ها گفتم "می دونین این آقا کیه؟" نمی دونستن. نمی دونم دو تا مربی شون چی بهشون یاد می دن، وقتی یه عکس رو دیوار یا رو برد کلاسه، باید به بچه ها در مورد اسم و کار و شخصیت اون عکس توضیح داد. تا این که یکی دستشو بلند کرد. گفتم به به! باریکلا! این آقا کیه؟ گفت: م.س.تف.رس! (یه کلمه ی ناواضح که فقط اصواتش رو تشخیص دادم!) سه بار پرسیدم و هر دفعه هم گفتم بلندتر بگه، اما بالاخره هیچ کس نفهمید این بچه چی داره می گه. ا

و حالا قسمت اصلی ماجرا، این نقاشیه! اگه نبینین، نصف عمرتون بر فناست! ا

اون خورشید که سبز پوشیده پیامبره، اون خانومه کچل هم که هفت قلم آرایش کرده رو هم ببینید! :دی یه نقاشی دیگه کشیده بود که در مورد امام ها بود، همه شون شکل این پیامبر بودن، و به صف ایستاده بودن. ا