شیمی درمانی مجانی

دو هفته سرما خوردگیم طول کشید، یعنی دیگه باید می رفتم شیمی درمانی می کردم تا بهبود پیدا کنم!! شاید هم شیمی درمانیِ خدایی شدم، چون تو این مدت موهام دچار ریزش شد و دو کیلو وزن کم کردم! جدی می گم! از خدا بعید نیست! واسه خودش می برّه و می دوزه! اگه متوجه نمی شدم که داره شیمی درمانی می کنه منو، هیچ وقت بهم نمی گفت! حالا باز جای شکرش باقیه که مجانی ما رو شیمی درمانی کرد!! ا

خسته نیستم، فقط می خوام فقط یه چند روز کاملا بیکار باشم تا بتونم با خیال راحت فیلم ببینم. آخه همیشه با خیال ناراحت این کارو می کنم! به هر حال ... مثلا، موقع امتحانات، همه آرزو می کنن که این امتحانای لعنتی تموم شه تا بتونن با خیال راحت بخوابن، فوتبال ببینن، کتاب بخونن، برن خوش بگذرونن. اما وقتی امتحانا تموم می شه، انگاری اون اشتیاق به خوش گذروندن هم تموم می شه! عجبا! این قضیه در مورد زمان بیکاری من هم صدق خواهد کرد مسلما! ا

*

عاشق یه نوشته ای از صادق چوبک هستم: ا

تو را ستایش می کنیم که یکتا گوهر آفرینش، ماییم. که ما را اندیشه و سخن دادی تا از دیگر جانوران ممتاز شویم. که بر تو و آسمان هایت بیندیشیم. که تو را درود گوییم و بیم تو را در دل بپرورانیم و مهرت نبینیم. که پیوسته چشمه ی چشمانمان از ستم تو بجوشد. ا

*

من اگه خدا بودم، دنیا رو یه جور دیگه می ساختم. ا